ความรักของรุ่นพี่สุดเนื้อหอมกับรุ่นน้องสุดเย็นชา

ข้อมูลเบื้องต้น

สวัสดีจ้า~ก็เป็นเรื่องhaikyuuอยู่เช่นเคยเพราะตอนนี้กำลังคลั่ง

ต่อไปก็เป็นtsukishima x kageyama(อีกแล้ว)

อย่างมั่วโอ้เอ้มาเริ่มเลย!

นิยาย.....START!!!

ตอนคาเงยามะอยู่มอต้น

"คือว่ารุ่นพี่โออิคาวะ....."

"ไม่ต้องเรียกรุ่นพี่ก็ได้...เรียกแค่คุณก็ได้"

'โออิคาวะ'พูดด้วยอารมณ์ดี

"แล้วมีอะไรละ?"

"คือ...."

"ผม...ผม..."

โออิคาวะตื่นเต้นสุดๆ

"ผม........"

"..."

"ผมอยากให้คุณโออิคาวะสอนเสริมให้ผมหน่อยครับ!!!"

แปว~

คำนั้นทำให้โออิคาวะใจแตก

"ได้มั้ยครับ?"

"ไม่ได้!!"

ตอนนี้โออิคาวะเข้าสู่โหมดงอลเรียบร้อย

"???"

"ต้องทำด้วยตัวเองสิ!!!"

"????"

"ไปละ!!!"

โออิคาวะจากไปด้วยหน้าบูด

ปล่อยให้คาเงยามะงงไปเรื่อยๆ

ตอนปัจจุบัน

"ไว้เจอกันนะคาเงยามะ!"

ฮินาตะโบกมือลาก่อนขี่จักยานไป

"อ่ะ!โทบิโอะจัง~♡"

จัง?

คนที่จะเรียกคาเงยามะอย่างงี้ได้แค่.....

"คุณโออิคาวะ!!"

"คิดถึงจังเลย~"

"เอิ่ม....."

ทั้งที่เพิ่งเจอกันตอนการแข่งเมื่อสองอาทิตย์เนี่ยนะ

"นี้โทบิโอะ!"

"ครับ?"

"ไปเที่ยวด้วยกันไหม?"

"ห๊ะะะ!!แต่นี้มันมืดแล้วนะครับ!!"

"ก็ฉันเบื่อนี่-3-...."

"...."

"นะๆไปเที่ยวกันนะ~"

โออิคาวะอ้อนเต็มที่

"ก็ได้ครับ...."

"เย้!!"

"งั้นไปกันเถอะ!!!"

ไม่ทันไรโออิคาวะก็ลากคาเงยามะไป

พอไปนู้นไปนี้

"มันดึกแล้วนะครับ...."

"แต่ฉันยังไม่อยากกลับนี่-3-"

"นะๆอีกหน่อยนะ"

โออิคาวะทำสายตาลูกหมา

"แค่ที่เดียวนะครับ..."

"ไชโย!!!"

ไม่ขาดคำโออิคาวะก็ลากคาเงยามะไปอีกแล้ว

ซึ้งสถานที่ที่ลากมาก็คือ....

"บ้านของคุณโออิคาวะ?"

"อืมๆ!"

ทั้งๆที่เจ้าตัวบอกว่าไม่อยากกลับแต่มาบ้านตัวเองเนี่ยนะ?

"ทำไมถึงพามาละครับ?"

"เข้าไปกันเถอะ!"

โออิคาวะไม่สนใจคำถามแม้แต่น้อย

"เอิ่ม....คุณโออิคาวะ..."

"ขึ้นห้องฉันกันเถอะ!"

โออิคาวะก็ยังเมินคำพูดเหมือนเดิม

คาเงยามะก็ถูกลากไป(ครั้งที่สาม)ขึ้นห้อง

พอเข้าห้อง

"เป็นไงบ้าง?"

คาเงยามะมองไปรอบๆห้อง

ก็เหมือนห้องปกตินิ

"ก็ธรรมดานะครับ"

"คิดว่าจะตอบว่าสกปรกสะอีก"

ที่จริงก็คิดงั้น

"แล้วทำไมต้องลากผมมาที่ห้องด้วย?"

"ก็...."

ครั้งนี้โออิคาวะฟัง

"ฉันมีอะไรอยากจะบอกโทบิโอะ"

"?"

"คือ....."

"..."

"ฉัน....."

คาเงยามะก็ตื่นเต้นนิดๆ

"ฉันอยากบอกว่า...."

"รักผมใช่ไหม?"

โออิคาวะถึงกับเงิบ

"ร..ร..รู้ด้วยเหรอ?"

"ผมเดาเอา"

"เอ๋?"

"แต่ก็นะ"

"?"

"ผมก็ชอบคุณโออิคาวะเหมือนกัน"

"?!!!!"

โออิคาวะแทบงายท้อง

"โทะ..โทะ..โทะ..โทบิโอะ....ชอบฉัน?..."

"ครับ"

โออิคาวะแทบจะเป็นลม

"ต..ต..แต่โทบิโอะ..."

"ที่จริงครั้งแรกผมก็ไม่ได้ชอบคุณเหมือนกัน"

แทงใจดำT^T

"แต่ตั้งแต่ที่พวกเราได้เจอกันอีกมันก็รู้สึก..."

"ฉันเข้าใจแล้วละ....ขอให้โทบิโอะชอบฉันก็พอ"

แต่ตอนนี้คาเงยามะง่วงนอนสุดๆ

"หาว~"

"?"

"ขอโทษนะครับผมรู้แค่รู้สึกง่วง"

"งั้นขออะไรบางอย่างได้มั้ย?"

ตอนนี้คาเงยามะไม่สนอะไรนอกจากนอน

"ตามใจเถอะครับ..."

คาเงยามะมุ้งไปที่เตียงนอนทันที

"จริงเหรอ?!"

"ครับ...หาว~"

คาเงยามะล้มตัวลงบนเตียงทันที

"งั้นไม่เกรงใจละนะ!!"

ไม่ทันไรโออิคาวะคร่อมคาเงยามะทันที

"ห๊ะ?!"

"ง่วงใช่มั้ย?...งั้นฉันจะทำให้นายง่วงนอนกว่านี้อีก!!!"

"เฮ้ฮฮฮฮฮฮฮฮ!!!!"

แค่นั้นแหละทำให้คาเงยามะรู้ว่า....

ต้องฟังคำขอของคนอื่นก่อน...

ไม่งั้นจะเป็นอย่างนี้....

FIN~♡

ของเวลาสักครู่(ตอกตะปูไว้ตรงประตู)

โอเคน่าจะเข้ามาไม่ได้

ไม่ทันไรก็มีลูกวอลเลย์บอลมากระแทกประตู

ของให้ทุกท่านฟินกันทั่วหน้านะค่ะ!

เราพูดเป็นแรป

บายบาย!อยากเข้ามานะ!!

(R.I.Pคนสร้าง)